|
Sinds kort scheiden een aantal KI-verenigingen sperma. In het laboratorium wordt het gewonnen sperma van een select gezelschap
stieren behandeld in een spermascheider. Dit apparaat zorgt ervoor dat in één deel van de sprong negentig procent van de spermacellen
het X-chromosoom bevat en in het andere deel negentig procent van de spermacellen het Y-chromosoom bevat. Inseminatie met
sperma dat alleen het X-chromosoom bevat, leidt tot de geboorte van een vaarskalf. Sperma dat alleen het Y-chromosoom bevat,
leidt tot de geboorte van een stierkalf. Daarna worden de inseminatiedosis klaar gemaakt en ingevroren. Bij een aantal fokstieren
van melkveerassen wordt nu sperma aangeboden (uit de X-chromosoom fractie) waaruit met een kans van negentig procent een vaarskalf
geboren zal worden. Door de spermascheiding neemt de kwaliteit van het sperma iets af, waardoor de bevruchtingspercentages
lager kunnen uitvallen.
Het gebruik van `vrouwelijk’ sperma heeft een aantal voordelen. Zo zijn er gemiddeld minder geboortemoeilijkheden bij pinken
omdat vaarskalveren minder geboortemoeilijkheden geven dan stierkalveren. Daarnaast hoeven er minder koeien gebruikt te worden
voor de vervanging van de melkveestapel, omdat er uit de beste koeien vrijwel alleen vaarskalveren geboren worden. Zo ontstaan
er meer mogelijkheden voor gebruikskruising met vleesrassen in de melkveestapel..
|
|
|
Hoeveelheid DNA vormt basis voor sperma seksen bij methode XY Inc. Voor het seksen van sperma, het scheiden van mannelijke
en vrouwelijke spermacellen, is vooralsnog slechts één methode beschikbaar die minimaal negentig procent vaarskalveren geeft.
Deze methode is door het Amerikaanse bedrijf XY Inc. ontwikkeld en heeft hiervoor een octrooi verworven. De methode werkt
op basis van flowcytometrie. Aan de spermacellen wordt een kleurstof toegevoegd, die zich hecht aan het DNA in de spermacel.
Doordat de vrouwelijke spermacel 3,8 procent meer DNA bevat dan de mannelijke spermacel - het X-chromosoom is groter dan het
Y-chromosoom - kleurt deze donkerder.De spermacellen worden na kleuring in een druppelstroom (flow) langs een laser geleid.
Het laserlicht belicht de spermacel, waarna sensoren via de lichtreflectie de hoeveelheid kleuring meten. Na deze meting en
dus indirect de geslachtsbepaling – de vrouwelijke cellen zijn immers donkerder gekleurd dan de mannelijke cellen - krijgt
iedere spermacel van de computer een licht elektronische lading toegediend afhankelijk van het geslacht. Daarna zorgt een
magnetisch veld met behulp van aantrekkende en afstotende polen voor de uiteindelijke selectie en het opvangen van de spermacellen.
De afbeelding geef het proces van sperma seksen schematisch weer.
|
|
|