|
Genetische erosie: rassen verdwijnen
|
|
Een groot aantal lokale rassen hebben in de loop der eeuwen altijd een hoofdrol gespeeld, maar dit is in de tweede helft van
de twintigste eeuw sterk veranderd. In de intensieve veehouderijsystemen, die je over de hele wereld tegenkomt, worden maar
een klein aantal rassen gebruikt. Lokale rassen dreigen te verdwijnen, omdat ze verdrongen worden door meer productieve rassen.
Wereldwijd komt er steeds minder genetische variatie tussen de rassen. Lokale rassen worden zeldzaam of verdwijnen. Dit leidt
tot genetische erosie.
Wanneer noemen we een ras zeldzaam? Volgens de FAO-systematiek zijn er drie niveaus van zeldzaamheid:
|
|
kwetsbaar: het aantal vrouwelijke dieren is minder dan 5000; |
|
bedreigd: het aantal vrouwelijke dieren is minder dan 1000 of het aantal mannelijke dieren is minder dan 20; |
|
kritiek: het aantal vrouwelijke dieren is minder dan 100 of het aantal mannelijke dieren is minder dan 5. |
|
|
|
In de wereldwijde FAO-inventarisatie van alle voorkomende rassen worden 1311 verschillende rundveerassen genoemd, waarvan
er 209 helemaal verdwenen zijn. Van slechts 499 rundveerassen is bekend dat ze niet in hun bestaan bedreigd worden.De genetische
variatie neemt ook nog af doordat binnen sommige populaties met een beperkt aantal vaderdieren wordt gewerkt die veel nakomelingen
krijgen. De rassen die nu gebruikt worden, worden bepaald door de waarde die ze op dit moment hebben voor de mens. Die genetische
erosie wordt gezien als een directe bedreiging voor gewenste vormen van voedselproductie met dieren in de toekomst. Die variatie
zal nodig zijn om in te kunnen spelen op toekomstige veranderingen in de markt of in de productieomstandigheden.
|
|
|