|
Graaf van Overmaas wil zijn landgoed inrichten en onderhouden op de manier zoals zijn verre voorouders dat ook deden. Die
hadden toen grote koppels varkens in de bossen van het landgoed lopen. Nu loopt er nog maar een klein aantal wilde zwijnen.
Hij praat erover met de eigenaar van het restaurant dat op zijn grond staat. In dat restaurant komen ieder weekend grote groepen
Duitsers genieten van het wildzwijn dat op de menukaart staat. Maar de dames klagen over het vette vlees. De smaak vinden
zij prima en zij waarderen het enorm dat de beesten hun kostje in het bos kunnen opscharrelen.
Landeigenaar en restauranthouder bedenken samen het plan om Piëtrain varkens los te laten in het bos. De dames zijn dan straks
tevreden, want ze krijgen mager vlees op hun bord. Hun manlijke partners zul je ook niet horen, want de karbonades van dit
ras zijn de grootste die er zijn. De eerste zomer gaat het goed. De varkens groeien wel niet zo hard, maar ze zijn heel levendig.
Tegen het eind van de winter gaan verschillende varkens dood na een aantal nachten met flinke vorst. De Duitse gasten roemen
het vlees als de kelners het op tafel zetten, maar na afloop zijn ze lang niet meer zo enthousiast als vroeger.
|
|
|
|
|
|
Waarom kun je Piëtrains niet als wilde varkens houden en waarom wordt het vlees van Piëtrains minder gewaardeerd? |
|
|
|
|
