|
7 Waarom houden fokkerijorganisaties hun nucleus (kernfokbedrijf) open?
|
|
De meeste fokkerijorganisaties (meestal zijn dit bedrijven die kunstmatige inseminatie (KI) van runderen verzorgen) hebben
zelf alleen stieren in bezit. Ze kopen stierkalveren van de beste koeien bij rundveehouders. Soms hebben ze vooraf een contract
gesloten met de rundveehouder. Ze hebben dan een afspraak gemaakt over de te gebruiken stiervader in combinatie met de contractkoe
en zijn dan bereid een geboren stierkalf uit deze combinatie aan te kopen.
|
|
De fokkerijorganisatie met de beste fokstieren verdient het meeste geld aan de verkoop van sperma. Om de beste fokstier te
krijgen, hebben een aantal fokkerijorganisaties zelf ook koeien aangekocht die gebruikt worden als stiermoeder. Deze stiermoeder
levert al als pink embryo’s. Die embryo’s worden in draagmoeders overgeplaatst en vervolgens wordt de stiermoeder ook zelf
drachtig gemaakt.
|
|
Als de donorkoe (de stiermoeder) op een centraal testbedrijf voor het eerst afkalft en
in de eerste lactatie veel melk geeft, worden haar stierkalveren ingezet als proefstier en
haar vaarskalveren als kandidaat-stiermoeder. Op die manier probeert de fokkerij een kleine
fokpopulatie (nucleus) van jonge fokdieren te krijgen waarin een kort generatie interval
nagestreefd wordt. Hierdoor is de erfelijke vooruitgang groter dan in de populatie bij de
boeren. Hiermee vergroot de fokkerijorganisatie weer de kans op een fokstier.
|
|
Toch kopen deze fokkerijorganisaties met een nucleus regelmatig ook nog embryo’s bij hun
klanten in de praktijk. Ook gebruiken ze soms stiervaders die ze niet zelf gefokt hebben.
|
|
|
|
|
|
Waarom houden fokkerijorganisaties hun nucleus open door ook embryo’s in de praktijk
aan te kopen en door stiervaders `van buiten’ in te zetten?
|
|
|
|
|
